Οι οικογένειες μοιράζονται τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου Streptococcus mutans, το βακτήριο που πιο συχνά σχετίζεται με την τερηδόνα. Ωστόσο, η έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιγχαμ (UAB) δείχνει ότι τα παιδιά αποκτούν το βακτήριο S mutans και από πηγές εκτός των οικογενειών τους.
Τυπικά, τα παιδιά έχουν παραπάνω από ένα στέλεχος ή γενότυπο του S mutans, και τα περισσότερα μοιράζονται τουλάχιστον ένα από αυτά τα στελέχη με τη μητέρα ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας. Ωστόσο, το 72% των παιδιών στη μελέτη είχαν ένα ή περισσότερα στελέχη S mutans που δε βρέθηκαν στα μέλη της οικογένειας, γεγονός που υποδεικνύει ότι αυτά τα στελέχη ήρθαν από κάποια εξωτερική πηγή.
“Ενώ η επικρατούσα θεωρία για τη μετάδοση του S mutans υποδηλώνει ότι γίνεται από τη μητέρα στο παιδί και ότι αυτό είναι η κύρια οδός μόλυνσης, σε αυτή τη μελέτη το 40% των παιδιών δεν μοιράζονταν κανένα από τα στελέχη με τις μητέρες τους,” δήλωσε η Stephanie Momeni, υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα Βιολογίας του UAB.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το 22,8% μοιραζόταν 37 στελέχη μόνο με ένα άλλο παιδί στην οικογένεια όπως αδέλφια ή ξαδέλφια, εμφανίζοντας μία άλλη διάσταση της θεωρίας σχετικά με τη μετάδοση του βακτηρίου εντός της οικογένειας. Από τα παιδιά που δεν μοιράζονταν στελέχη του βακτηρίου με κάποιο μέλος της οικογένειας, το 33% βρέθηκε να έχει μόνο ένα απομονωμένο στέλεχος, γεγονός που δείχνει ότι τα στελέχη αυτά είναι σπάνια ή παροδικά.
Αυτό υποδηλώνει ότι περίπου το ένα τρίτο των στελεχών που αναλύθηκαν μπορεί να μην είναι κλινικά σημαντικά και μπορεί να μπερδέψουν την αναζήτηση των στελεχών εκείνων που συνδέονται με τη νόσο. Υποδεικνύει επίσης ότι τα στελέχη αυτά είναι ιδιαίτερα μεταδοτικά αλλά μπορεί να μην μπορούν να ευδοκιμήσουν λόγω ανταγωνισμού από άλλα βακτήρια ή ανοσοποιητικών παραγόντων.
Η μελέτη αξιολόγησε απομονωμένα στελέχη S mutans από 119 παιδιά Αφροαμερικανών με τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειας. Επίσης, η μελέτη αξιολόγησε περισσότερα από ένα μέλη της οικογένειας για το 76% των παιδιών αυτών. Σύμφωνα με το UAB, ήταν μία ισχυρή μελέτη αφού εξέτασε τα παιδιά, καθώς και όλα τα μέλη της κοντινής αλλά και της ευρύτερης οικογένειας.
Οι ερευνητές καθόρισαν τύπους στελεχών χρησιμοποιώντας μία μέθοδο γνωστή ως rep-PCR (repetitive extragenic palindromic PCR). Για κάθε rep-PCR γενότυπο, τα παιδιά αξιολογήθηκαν ως προς το αν μοιράζονταν ή όχι αυτό το στέλεχος με άλλα μέλη της οικογένειας. Δεδομένου ότι τα παιδιά σε αυτήν τη μελέτη είχαν από 1 έως και 9 γενότυπους, οι ερευνητές αξιολόγησαν 315 περιπτώσεις γενότυπων.
“Ενώ τα δεδομένα υποστηρίζουν ότι το S mutans συχνά αποκτάται μέσω των αλληλεπιδράσεων μεταξύ μητέρας-παιδιού, η παρούσα μελέτη ρίχνει φως στη σημασία της μετάδοσης στελεχών του βακτηρίου μέσω των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των παιδιών και στην ανάγκη να εξεταστούν αυτές οι οδοί μετάδοσης στις εκτιμήσεις του κινδύνου οδοντικής τερηδόνας, στην πρόληψη και στις στρατηγικές θεραπείας,” δήλωσε η Momeni.
Οι ερευνητές λένε ότι περαιτέρω ανάλυση με μια εναλλακτική μέθοδο καθορισμού των βακτηριακών τύπων είναι απαραίτητη για την επιβεβαίωση αυτών των ευρημάτων. Επίσης, σημειώνουν ότι δεν επέλεξαν όλα τα μέλη της οικογένειας για συμμετοχή στη μελέτη. Η Momeni παρουσίασε την έρευνα της στη συνάντηση MICROBE της American Society for Microbiology στη Βοστόνη στις 17 Ιουνίου. Το Εθνικό Ινστιτούτο Οδοντιατρικής και Κρανιοπροσωπικής Έρευνας χρηματοδότησε αυτό το έργο.
Πηγή: http://www.dentistrytoday.com/news/industrynews/item/1042-kids-acquire-s-mutans-from-outside-of-their-families-too
Last modified: July 28, 2022
