Ιταλοί και Αυστραλοί ερευνητές ανακάλυψαν πως η Επανορθωτική Οδοντιατρική χρονολογείται από τη Λίθινη Εποχή. Η ομάδα των ερευνητών βρήκε ίχνη μιας οδοντικής έμφραξης – κατασκευασμένης από κερί μέλισσας – σε ένα νεολιθικό ανθρώπινο δόντι. Η έμφραξη αυτή βρέθηκε στη Σλοβενία και πιστεύεται πως μπορεί να αποτελεί το άμεσο τεκμήριο μιας θεραπευτικής οδοντικής έμφραξης.
Οι ερευνητές δεν είναι απολύτως βέβαιοι πως το κερί τοποθετήθηκε στο δόντι σε μία προσπάθεια αντιμετώπισης ενός οδοντιατρικού προβλήματος, ωστόσο ισχυρίζονται πως αυτό είναι το πιθανότερο σενάριο που θα εξηγούσε την ύπαρξη της συγκεκριμένης ουσίας σε ένα δόντι με αποτριβή, που διαφορετικά θα είχε οδηγήσει στην αποκάλυψη της οδοντίνης.
Η ομάδα των ερευνητών υποστηρίζει πως πιθανώς το συγκεκριμένο δόντι εμφάνισε έντονη ευαισθησία, περιορίζοντας τη λειτουργικότητα της γνάθου κατά τη σύγκλειση. Έτσι, η μασητική επιφάνεια θα μπορούσε να εμφραχθεί με κερί μέλισσας σε μία προσπάθεια να μειωθεί ο πόνος με την απόφραξη των εκτεθειμένων οδοντινοσωληναρίων και του κατάγματος από αλλαγές στην ωσμωτική πίεση και την θερμοκρασία.
Το τεμάχιο της γνάθου με 5 δόντια βρέθηκε στο τοίχωμα ενός σπηλαίου κοντά στο χωριό Loche της Σλοβενίας και χρονολογήθηκε αρχικά με βάση τα σχετικά υπολείμματα πανίδας, που εντοπίζονταν στην Πλειστόκαινο περίοδο.
Η ομάδα ανέφερε πως το δείγμα θεωρήθηκε ως ένα από τα αρχαιότερα ανθρωπολογικά υπολείμματα από την περιοχή της Βόρειας Αδριατικής. Ωστόσο, το εύρημα δεν είχε υποβληθεί ποτέ σε λεπτομερή ανάλυση μέχρι οι ερευνητές να λάβουν την άδεια για να μελετήσουν την κάτω γνάθο με προηγμένη τεχνολογία σάρωσης και τεχνικές χρονολόγησης ραδιενεργού άνθρακα.
Η 12μελής ομάδα των ερευνητών από πανεπιστημιακά και κρατικά ιδρύματα στην Ιταλία και την Αυστραλία χρησιμοποίησαν ραδιενεργό μικροτομογραφία, χρονολόγηση ραδιενεργού άνθρακα με φασματομετρία επιτάχυνσης μάζας, διαθλαστική φασματοσκοπία και ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης για να αναλυθούν ξεχωριστά τα δόντια, το οστό και το εμφρακτικό υλικό.
Με βάση την ανάλυση με ραδιενεργό άνθρακα, η κάτω γνάθος χρονολογήθηκε στα 6655-6400 χρόνια πριν και το εμφρακτικό υλικό στα 6645-6440 χρόνια πριν.
Οι ερευνητές κατέγραψαν αρκετά προηγούμενα γνωστά παραδείγματα αρχαϊκής Οδοντιατρικής αλλά ανέφεραν πως δεν υπήρχε γνωστή δημοσιευμένη καταγραφή της χρήσης θεραπευτικής ανακουφιστικής ουσίας στην προϊστορική Οδοντιατρική. Η ερευνητική ομάδα ανέφερε επίσης καταγραφές της χρήσης κεριού μέλισσας ως συγκολλητικού παράγοντα στην αρχαιότητα-και εξήγησε τη δυνατότητα της συγκεκριμένης ουσίας να διατηρείται για μεγάλα χρονικά διαστήματα λόγω της υψηλής χημικής σταθερότητας. Το συμπέρασμα της ομάδας ήταν το ακόλουθο: ‘’Σε αυτό το αρχείο καταγραφών αρχαίων θεραπευτικών πρακτικών, το εύρημα ενός τμήματος ανθρώπινης κάτω γνάθου με κερί μέλισσας, που καλύπτει τη μασητική επιφάνεια ενός κυνόδοντα, μπορεί να αποτελεί μία πιθανή αιτία θεραπευτικής χρήσης του κεριού μέλισσας κατά τη Νεολιθική περίοδο.’’
Πηγή
main δόντι δόντια ιστορία οδοντιατρική
Last modified: February 23, 2016
