Ο οδοντίατρος δεν θα μπορούσε να λείπει από την τέχνη, και συγκεκριμένα από πίνακες που τους αναπαριστούν, μιας και η ιδιότητα του μετράει αρκετούς αιώνες!
Οι διαφορές φυσικά είναι ορατές με την πάροδο των χρόνων. Για να δούμε όμως πως αναπαρίσταντο οι οδοντίατροι…κάποτε!
1) Ο ακόλουθος πίνακας είναι του Γερμανού καλλιτέχνη της Χρυσής Εποχής, Jan Miense Molenaer. Ο πίνακας δεν έχει επίσημο όνομα, αλλά συνήθως αποκαλείται “Ο Τσαρλατάνος Οδοντίατρος” και αναπαριστά τον οδοντίατρο του 17ου αιώνα.
Όπως θα παρατηρήσετε ο οδοντίατρος κάνει εξαγωγή…με γυμνά χέρια, χωρίς κανένα εργαλείο. Το άλλο χαρακτηριστικό του πίνακα, αλλά και της εποχής, είναι το καλάθι με τα αυγά που βρίσκεται μπροστά από τον ασθενή. Τα αυγά ήταν συνήθως η αμοιβή του οδοντιάτρου τότε.
2) Ο επόμενος πίνακας είναι του Βενετού Pietro Longhi που έζησε και δημιούργησε τον 18ο αιώνα. Ο πίνακας ονομάζεται “Ο Οδοντίατρος” και ζωγραφίστηκε περίπου το 1750.
Και εδώ ο οδοντίατρος έκανε εξαγωγή με τα ίδια του χέρια, όμως η αίσθηση που δίνει ο πίνακας είναι αυτή του “θαύματος”. Δηλαδή ο οδοντίατρος έκανε κάτι το καταπληκτικό, ίσως και “μαγικό”.
3) Ένα ακόμα μπαρόκ κομμάτι με την ίδια θεματολογία του Γερμανού Lambert Doomer που ζωγράφισε τον 17ο αιώνα με μελάνι και όχι με ελαιογραφία όπως συνηθιζόταν.
Εδώ βλέπουμε κάτι λίγο πιο γνώριμο. Ο οδοντίατρος κάθεται πίσω από τον ασθενή και έχει τον βοηθό του στα δεξιά. Επίσης το καλάθι με τα αυγά ως αμοιβή του οδοντιάτρου δεν λείπει και από αυτόν τον πίνακα.
4) Τώρα πάμε λίγο πιο πρόσφατα, τον 19ο αιώνα, σε έναν πίνακα του Άγγλου Edward Robert Hughes. Ο πίνακας λέγεται “Πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο” και δημιουργήθηκε το 1866.
Εδώ πια βρισκόμαστε σε εσωτερικό χώρο που παραπέμπει σε οδοντιατρείο. Ένα κοριτσάκι που κρατάει το μάγουλό της, προετοιμάζεται από την μητέρα της για την οδοντιατρική εργασία. Ο οδοντίατρος δείχνει ευγενικός, αν και πίσω από την πλάτη του κρατά ένα οδοντιατρικό εργαλείο. Αν και βλέπουμε χρήση εργαλείων, τα γάντια και η νοβοκαΐνη δεν υπάρχουν.
5) Ένας από τους διασημότερους πίνακες με θέμα τον οδοντίατρο είναι αυτός του Ιταλού Caravaggio. Πιθανολογείται ότι δημιουργήθηκε το 1609. Οι ονομασίες του πολλές, αλλά όλες με το ίδιο νόημα “Εξαγωγέας δοντιού”.
Εδώ η εικόνα είναι πιο τραχιά. Ο οδοντίατρος έχει ένα μειδίαμα κατά την εξαγωγή, ενώ ο ασθενής πονάει εμφανώς.
6) Τέλος έχουμε και το μπαρόκ έργο του Gerard van Honthorst, ο οποίος χρονολογείται το 1627 και αυτή τη στιγμή εκτίθεται στο Λούβρο.
Ο οδοντίατρος εδώ στέκεται όρθιος πίσω από τον ασθενή, ενώ την διαδικασία εξαγωγής παρακολουθούν (όπως σε όλους τους πίνακες) 5 άνθρωποι. Οι οδοντιατρικές εργασίες γινόντουσαν χωρίς αναισθησία καθώς η νοβοκαϊνη άρχισε να χρησιμοποιείται στα τέλη του 19ου αιώνα.
Μετά από όλα αυτά θα πρέπει να πούμε – με χαρά – ότι η σύγχρονη οδοντιατρική έχει κάνει άλματα ανάπτυξης και επίτευξης.
Last modified: July 28, 2022