Αυτό το άρθρο είναι ένας χαιρετισμός στους οδοντιάτρους που βοήθησαν να φτάσουμε στην ιατρική όπως την ξέρουμε και την ασκούμε σήμερα! Ω, πρωτοπόροι της Οδοντιατρικής! Άρθρο από τον Jason R. Flores, RN, DDS.
Σήμερα το να φθάνει κανείς στο οδοντιατρείο, να συμπληρώνει τα στοιχεία του και να λαμβάνει την ανάλογη αναισθησία που θα διευκολύνει την οδοντιατρική διαδικασία φαίνεται ρουτίνα ακόμη και κάτι βαρετό.
Αλλά αυτό που συχνά παραβλέπεται είναι οι παρελθοντικές προσπάθειες οδοντιάτρων που έχουν συμβάλλει στη διαμόρφωση της οδοντιατρικής του σήμερα.
Οι παρακάτω 3 οδοντίατροι βοήθησαν στη διαμόρφωση της οδοντιατρικής, την προώθηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος καθώς και την βελτίωση της πρόσβασης του κοινού στς υπηρεσίες φροντίδας της στοματικής υγείας.
Dr. Horace Wells – Αναισθησια
Μετά την παρακολούθηση μίας επίδειξης του περιπλανώμενου showman και λέκτορα Gardner Colton, ο Wells έτυχε να παρακολουθήσει έναν νεαρό άνδρα να εισπνέει υποξείδιο του αζώτου -το οποίο εκείνες τις ημέρες χρησιμοποιούνταν για ψυχαγωγικούς σκοπούς στα πάρτι- και να τρέχει γύρω από το στάδιο τραυματίζοντας κατά λάθος το πόδι του.
Ο Wells, χειρούργος οδοντίατρος στο Κονέκτικατ, παρατήρησε ότι ο άνδρας έδειξε να μην αισθάνεται τον τραυματισμό του, το οποίο στη συνέχεια οδήγησε τον γιατρό να πειραματιστεί με το υποξείδιο του αζώτου στο οδοντιατρείο του.
Ο Wells άρχισε να επιδεικνύει τις τεχνικές αναισθησίας του, αλλά είχε την ατυχία να έχει μία αποτυχημένη επίδειξη στο Massachusetts General Hospital: Καθώς προετοιμάστηκε να χορηγήσει το αναισθητικό στον ασθενή που ένας χειρούργος ιατρός θα αναλάμβανε να ακρωτηριάσει, ο ασθενής αποφάσισε ότι δεν ήθελε να κάνει την εγχείρηση.
Προκειμένου να συνεχίσει την επίδειξη, ο Wells ρώτησε αν κάποιος άλλος στο ακροατήριο έχει ανάγκη από εξαγωγή δοντιού. Ένας νεαρός άνδρας προθυμοποιήθηκε αλλά καθώς το φυσικό αέριο τέθηκε σε ισχύ, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχαν τα κατάλληλα εργαλεία για τη συγκεκριμένη επέμβαση.
Οι βοηθοί χειρουργείου έσπευσαν να φέρουν το σωστό εξοπλισμό, αλλά μέχρι να γίνει αυτό η επίδραση του αερίου άρχισε να φθίνει. Κατά τη διάρκεια της εξαγωγής λοιπόν, ο ασθενής ούρλιαζε από πόνο, το οποίο καταδίκασε την επίδειξη του Wells και ο ίδιος έφυγε ντροπιασμένος.
Αυτή ήταν μόνο η αρχή στις κακοτυχίες του. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Wells αντιμετώπισε επαγγελματική γελοιοποίηση, συζυγικά προβλήματα και εθισμό στα ναρκωτικά, μέχρι που τελικά αυτοκτόνησε. Ο Wells δεν έζησε για να δει τα κατορθώματά του να γιορτάζονται ή τον τρόπο με τον οποίο η συμβολή του στις τεχνικές αναισθησίας βοήθησε στην εξέλιξη της χειρουργικής επέμβασης.
Οι προσπάθειές του συζητήθηκαν έντονα, αλλά όταν το Νοέμβριο του 1844 ανακαλύφθηκε το έργο του, τιμήθηκε ως “Πατέρας της Σύγχρονης Αναισθησίας,” ένας τίτλος που του απονεμήθηκε το 1864 από την Αμερικάνικη Οδοντιατρική Εταιρεία και το 1870 από την Αμερικάνικη Ιατρική Εταιρία.
Ο Wells έχει δύο μνημεία αφιερωμένα στη μνήμη του: ένα στο Place des États-Unis στο Παρίσι και ένα στο Χάρτφορντ στο Κονέκτικατ που είναι και η γενέτειρά του.
Paul Revere – Προσθετικη και Ιατροδικαστικη του Στοματος και των Δοντιων
O Revere ήταν ένας ταλαντούχος αργυροχόος, γνωστός για τα λεπτεπίλεπτα και περίτεχνα ασημένια κομμάτια του. Καθώς η βρετανική κυριαρχία επιβαλλόταν στις Αμερικανικές αποικίες, ο πόλεμος ήρθε και το κόστος στο ασήμι αυξήθηκε, οπότε ο Revere πατέρας έξι παιδιών στράφηκε στην οδοντιατρική, ως έναν τρόπο να αποφύγει τη φτώχεια.
Εκείνην την περίοδο της οικονομικής ύφεσης, ο Revere ως οδοντίατρος μπορούσε να τα βγάλει πέρα. Αφού έμαθε πώς να φτιάχνει ψεύτικα δόντια από ελεφαντόδοντο ή οστά, ο Revere ανέπτυξε τις νέες δημιουργίες του με ασημένια ή χρυσά μεταλλικά υποστηρίγματα και πλαίσια.
Ένας από τους ασθενείς του Revere ήταν ο Αμερικανός στρατηγός και γιατρός, Joseph Warren, ο οποίος ήρθε στον Revere για να αντικαταστήσει έναν αριστερό κυνόδοντα με δόντι από ελεφαντόδοντο σε χρυσό πλαίσιο. Μετά από αυτό, οι δύο γιατροί έγιναν πολύ καλοί φίλοι.
Στις 17 Ιουνίου του 1775, ο Warren σκοτώθηκε στη μάχη του Bunker Hill όταν τα βρετανικά στρατεύματα εισέβαλαν στο οχυρό που ο ίδιος υπερασπιζόταν. Ο Warren σκοτώθηκε από σφαίρα στο κεφάλι και μετά τη μάχη, οι Βρετανοί άφησαν τα πτώματα να σαπίσουν στο πεδίο μάχης. Όταν το έμαθε ο Revere ένιωσε την ανάγκη να βρει το σώμα του φίλου του και να το θάψει.
Ωστόσο, όταν έφτασε στο Τσάρλεστον το βρήκε σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσει τις ταυτότητες των στρατιωτών, λόγω της αποσύνθεσης των σωμάτων τους. Όπως έψαχνε ο Revere, βρήκε ένα σώμα με πρόσωπο που δεν μπορούσε να αναγνωρίσει εκτός βέβαια από το χρυσό πλαίσιο που ήταν ενσωματωμένο στον κυνόδοντα, το οποίο ο Revere αναγνώρισε.
Αυτό πιθανότατα ήταν το πρώτο καταγεγραμμένο παράδειγμα ενός Αμερικανού οδοντιάτρου που χρησιμοποίησε τα δόντια ως μέσο για την αναγνώριση ενός νεκρού.
Dr. Edgar Parker – Μαρκετινγκ, “Ανωδυνη” Οδοντιατρικη, ιδιοκτητης πολλων οδοντιατρειων
Το οδοντιατρείο του Parker στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, ήταν αποτυχία. Ως νέος πτυχιούχος το 1898 δεχόταν πιέσεις από τις επαγγελματικές οδοντιατρικές οργανώσεις για να μη διαφημίζει τις υπηρεσίες του – τότε θεωρούσαν ότι μόνο οι απατεώνες διαφημίζουν οδοντιατρικές υπηρεσίες. (Επίσης, ο οδοντιατρικός εξοπλισμός του έκανε το κοινό να φοβάται, επειδή τα εργαλεία έμοιαζαν με αυτά των εργατών, όπως τα σφυριά, τα κατσαβίδια και οι πένσες.)
Από τύχη, ο Parker συνάντησε τον εισπράκτορα ενοικίων William Beebe, ο οποίος είχε εργαστεί κάποτε για το P.T. Barnum και κατανοούσε πόσο σημαντική ήταν η διαφήμιση για την επιτυχία. Ο Beebe συμβούλευσε τον Parker να ξεκινήσει να διαφημίζεται με τους πιο υπερβολικούς τρόπους για να προσελκύσει ασθενείς.
Ο οδοντίατρος, λοιπόν, άρχισε να παρουσιάζει τον εαυτό του ως “Painless (Ανώδυνο) Parker”, ένα πιασάρικο παρατσούκλι που όμως φέρνει συγκρούσεις με την τοπική οδοντιατρική κοινωνία, η οποία τον κατηγορεί για αντιδεοντολογική επιχειρηματική τεχνική.
Το 1914, με δημοψήφισμα απαγορεύθηκε η διαφήμιση με ψευδώνυμα. Ο Parker το αντιμετώπισε αυτό με το να αλλάξει νομίμως το όνομα του σε Painless Parker. Αυτό μαζί με τις θεατρικές του προωθήσεις κέρδισαν την εμπιστοσύνη του κοινού ότι η οδοντιατρική μπορεί να είναι μια ανώδυνη προσπάθεια η οποία βελτιώνει δραστικά τη δημόσια στοματική υγεία.
Μία από τις στρατηγικές μάρκετινγκ του Parker ήταν να χρεώνει ένα μικρό ποσό για εξαγωγές δοντιών, αλλά να προσφέρει μία σημαντική ανταμοιβή στους ασθενείς που αισθάνονταν πόνο κατά τη διαδικασία. Σε μία εποχή πριν τα ενέσιμα τοπικά αναισθητικά, ο Parker είχε ανακαλύψει ότι ένα μείγμα ουίσκι με κοκαΐνη (μαζί με τους αντιπερισπασμούς μίας μπάντας πνευστών και τις δραστηριότητες τσίρκου!) ήταν αρκετά για να “κουκουλώσουν” τη γρήγορη εξαγωγή ενός χαλασμένου δοντιού.
Από φτωχός οδοντίατρος, ο Parker έγινε πολυεκατομμυριούχος με περίπου 30 οδοντιατρεία σε επτά πολιτείες της Αμερικής που απασχολούσαν περίπου 70 οδοντιάτρους.
Πηγή: http://www.dentaltown.com/Dentaltown/Article.aspx?i=428&aid=6132
main οδοντιατρική οδοντίατροι οδοντίατρος στόμα στοματική υγεία
Last modified: November 15, 2016
