Το επάγγελμα του οδοντιάτρου είναι από τα πιο παλιά επαγγέλματα, αν και στην ουσία ξεκίνησε ως πρακτική και ασκούνταν από πρακτικούς που βοηθούσαν ανθρώπους με προβλήματα στα δόντια, αλλά και από μοναχούς και κουρείς.
Ο πρώτος άνθρωπος που είναι γνωστό ότι άσκησε την οδοντιατρική πρακτική είναι ο Αιγύπτιος Hazy-Re τo 2.600 π.Χ.
Ο πρώτος ποδοκίνητος οδοντιατρικός τροχός κατασκευάστηκε το 1790 από τον John Greenwood, ενώ την ίδια χρονιά κατασκευάστηκε και η πρώτη οδοντιατρική καρέκλα.
Ο πρώτος ποδοκίνητος οδοντιατρικός τροχός – 1790
Η πρώτη οδοντιατρική σχολή ιδρύεται στη Βαλτιμόρη το 1840, και έτσι ο οδοντίατρος γίνεται επάγγελμα. Η οδοντιατρική εξελίσσεται ραγδαία και ιδιαίτερα τον 20ο αιώνα που ανακαλύπτεται ο ηλεκτρισμός και εμφανίζονται νέα μηχανήματα, υλικά και τεχνικές.
Η πρώτη οδοντιατρική καρέκλα που κατασκευάστηκε – 1840
Πατέρας της μοντέρνας οδοντιατρικής θεωρείται ο Pierre Fauchard, Γάλλος γιατρός, ο οποίος το 1728 έγραψε το πρώτο βιβλίο επιστημονικής οδοντιατρικής, το Le Chirurgien Dentiste (“The Surgeon Dentist”)
Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου του Pierre Fauchard: “Surgical dentist” – 1728
Ο οδοντίατρος είναι αυτός που βοηθάει τους ανθρώπους να απαλλαγούν από τον πόνο, βελτιώνοντας την μάσηση αλλά και την συνολική τους υγεία. Εκτός από τις οδοντιατρικές και τις γενικές ιατρικές γνώσεις, είναι απαραίτητες και οι γνώσεις ψυχολογίας ώστε να γίνεται όσο το δυνατόν καλύτερη προσέγγιση και μεταχείριση του ασθενή.
Όπως όλα τα επαγγέλματα, έτσι και το επάγγελμα του οδοντιάτρου, έχει θετικές και αρνητικές πλευρές. Οι θετικές φυσικά είναι η δημιουργικότητα, η επικοινωνία και η προσφορά βοήθειας. Από την άλλη το επάγγελμα του οδοντιάτρου χρειάζεται υπομονή και επιμονή για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα παρά τις όποιες αντιξοότητες.
Πηγή
(Visited 139 times, 1 visits today)
Last modified: April 6, 2015
