6 κανόνες ζωής που έμαθα ως οδοντίατρος. Από τον Richard J. Reinitz, DDS, MBA, FAGD.
Σημείωση: Δεν έχω ηγετική θέση στο χώρο της οδοντιατρικής και ούτε είμαι ένας από τους κορυφαίους οδοντιάτρους. Αλλά ύστερα από σχεδόν 25 χρόνια στην οδοντιατρική, έχω μάθει μερικά πράγματα. Εδώ είναι 6 “κανόνες” που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.
Κανονας #1: Δεν υπαρχει υποκαταστατο για την εκπαιδευση και την εμπειρια
Όλοι οι οδοντίατροι είμαστε ισότιμοι όταν αποφοιτούμε. Από εκεί, ο παράγοντας διαφοροποίησης έρχεται με την προηγμένη εξάσκηση, τη συνεχή εκπαίδευση, και την προθυμία του οδοντιάτρου να συνεχίσει να μαθαίνει και να πειραματίζεται. Τα πιο σημαντικά μαθήματα που παίρνουμε προκύπτουν από τις αποτυχίες μας.
Όταν έκανα τη γενική πρακτική μου, ο μέντορας μου Δρ Alan Samet μου έμαθε ένα πολύτιμο μάθημα. Όπως πάλευα για να αφαιρέσω έναν χαλασμένο τρίτο γομφίο – στο οποίο τελικά με διέσωσε ένας ανώτερός μου- ο Δρ Samet παρακολουθούσε με απορία. Αφού ο ασθενής έφυγε και επικρίθηκα από τον ανώτερό μου για τα λάθη μου, σωριάστηκα σε μια καρέκλα μπροστά από τον Δρ Samet.
Με ρώτησε τι είχα μάθει. Με απόλυτη ειλικρίνεια του απάντησα ότι τώρα έμαθα την πολύτιμη τέχνη της παραπομπής. Γέλασε και ενώ μου είπε ότι το επεισόδιο ήταν δύσκολο για μένα να το υπομείνω (για να μην αναφέρω πόσο δύσκολο ήταν για τον ασθενή), με διαβεβαίωσε πως τα λάθη που είχα κάνει πιθανότατα δεν θα επαναλαμβανόντουσαν – ή τουλάχιστον δεν θα τα έκανα τόσο συχνά.
Πράγματι, ο Δρ Samet είχε δίκιο. Τελικά, η αποτυχία μου μου έμαθε περισσότερα από αυτά που θα μπορούσε να μου μάθει οποιαδήποτε επιτυχία. Η μνήμη των αποτυχιών μου με έκανε καλύτερο οδοντίατρο, πιο ταπεινό και με μεγαλύτερη επίγνωση των ορίων μου. Η επιτυχία είναι εξαιρετική αλλά είναι επίσης και ένα τονωτικό. Η επιτυχία μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα που δεν πρέπει να κάνουμε. Η πραγματικότητα πάντα μας πάει μακρύτερα.
Κανονας #2: Ειναι παντα για τα λεφτα
Όταν ήμουν ακόμη στην προσθετική, ξεκίνησα λαθραία με μόνο έναν βοηθό και ένα άτομο στη ρεσεψιόν. Το οδοντιατρείο είχε μεγάλα παράθυρα από το δάπεδο μέχρι την οροφή που βλέπανε στο πάρκινγκ. Μία καλοντυμένη νέα ασθενής ήρθε να με δει, και μετά από μία πλήρη σειρά ακτινογραφιών και μία ολοκληρωμένη εξέταση, της παρουσίασα το σχέδιο θεραπείας. Νομίζω πως το συνολικό ποσό της θεραπείας έφτασε περίπου στα $2,000.
Ήταν ασφαλισμένη, οπότε το συνολικό ποσό θα μειωνόταν από την ασφαλιστική παροχή. Αλλά αφού μου είπε ότι το κόστος είναι απαγορευτικό, έφυγε. Όντας οδοντίατρος αλλά και ο άνθρωπος στην υποδοχή, την είδα καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό της, μία από τις κορυφαίες Mercedes. Το μήνυμα που έλαβα είναι ότι δεν εκτιμά την οδοντιατρική όσο εκτιμά τα μέσα μεταφοράς.
Νομίζω πως ο καθένας από εμάς έχει πιθανότατα βιώσει παρόμοιες καταστάσεις ή έχει αντιμετωπίσει ασθενείς που απαιτούν μεταχείριση ανάλογη με το μέγιστο ασφαλιστικό τους όφελος. Ορισμένοι οδοντίατροι μπορεί να ισχυριστούν ότι πρέπει να κάνουμε τους ασθενείς να κατανοήσουν την αξία της καλής στοματικής υγείας. Αλλά το αν και πόσο θα μας ακούσει ο ασθενής είναι ευθέως ανάλογο με τη θέση που έχει η οδοντιατρική στο σύστημα αξιών του.
Ο πόνος μπορεί να οδηγήσει την οδοντιατρική σε υψηλή θέση στην κατάταξη. Αλλά όταν απουσιάζει ο πόνος, πρέπει να μαχόμαστε με πολλές άλλες επιλογές για τις οποίες οι ασθενείς μπορεί να διαθέσουν το εισόδημά τους. Συχνά πράγματα όπως δώρα Χριστουγέννων, κρουαζιέρες και αυτοκίνητα δεν είναι μόνο πιο ψηλά από την οδοντιατρική στον κατάλογο με τις προτεραιότητες, αλλά και αφήνουν πολύ λίγα χρήματα για οτιδήποτε άλλο.
Μερικές φορές οι αποφάσεις του ασθενούς έχουν να κάνουν με την παρουσίασή σου, με σένα, ή με το οδοντιατρείο σου. Αλλά τις περισσότερες φορές, οι αποφάσεις έχουν να κάνουν μόνο με τα χρήματα ή με το γεγονός ότι οι ασθενείς θέλουν να τα ξοδέψουν για κάτι άλλο.
Κανονας #3: Πρεπει να νοιαζεσαι
Ένας οικογενειακός φίλος, ο οποίος είχε ένα γιο που θα πήγαινε στην Ιατρική, είχε μία ερώτηση. Δεδομένης της επιλογής ανάμεσα σε δύο γιατρούς – έναν που ήταν ένας σαφώς αναγνωρισμένος ηγέτης στον τομέα του αλλά με λίγο ή καθόλου συμπονετικό τρόπο και έναν που ήταν αρκετά ικανός και είχε άριστο συμπονετικό τρόπο – ο μελλοντικός γιατρός ήθελε να μάθει ποιον από τους δύο θα επέλεγα εγώ και η γυναίκα μου. Και οι δύο είπαμε τον δεύτερο γιατρό. Ο γιος του φίλου μου σοκαρισμένος από την επιλογή μας καθώς περίμενε ότι θα επιλέγαμε τον καλύτερο, μας ρώτησε γιατί.
Του είπαμε ότι η θεραπεία ενός ασθενούς δεν περιορίζεται σε μία μηχανική διάγνωση και θεραπεία. Ένας ασθενής πρέπει να πιστέψει ότι το πρόσωπο που τον φροντίζει δεν είναι μόνο γνώστης, αλλά επίσης νοιάζεται για το αν ο ασθενής πηγαίνει καλύτερα ή όχι. Η πίστη σε αυτόν που σε φροντίζει είναι εξίσου σημαντική με την τεχνική επιτυχία της θεραπείας.
Όλοι σχεδόν είχαμε αυτό που θεωρούμε “επιτυχημένες περιπτώσεις”, αλλά δυσαρεστημένους ασθενείς γιατί δεν είχαμε τον κατάλληλο τρόπο. Όταν ο ασθενής πιστεύει ότι ο γιατρός ή ο οδοντίατρος του δε νοιάζεται ή πιστεύει ότι τα χρήματα είναι το πρωταρχικό του μέλημα τότε θα θυμώσει και θα ψάξει να βρει ελαττώματα – ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν ή όχι.
Ακόμη τηλεφωνώ στους ασθενείς μου που τους έχω χειρουργήσει ή τους έχω κάνει απονεύρωση μία ημέρα μετά τη διαδικασία. Ένας ασθενής που πιστεύει ότι έχει λάβει άριστη φροντίδα, θα είναι ένας περισσότερο ευγνώμων και χαρούμενος ασθενής.
Κανόνας #4: Αστο να παει
Όταν πρωτοάνοιξα ιδιωτικό οδοντιατρείο, εγώ διαχειριζόμουν λίγο-πολύ τα πάντα, και θύμωνα όταν ένα μέλος της ομάδας μου έπαιρνε αναρρωτική άδεια, ή έλειπε για άλλο λόγο. Δεν ήταν ότι ήμουν κακός. Είχα να πληρώσω μεγάλους λογαριασμούς, κι όταν τα μέλη της ομάδας μου έλειπαν, η δουλειά μου γινόταν πιο δύσκολη. Τελικά, αυτή η κατάσταση επηρέαζε την ημερήσια παραγωγικότητα.
Μακάρι να μπορούσα να σας πω πότε μου ήρθε η φώτιση. Αλλά μία μέρα κατάλαβα ότι τα μέλη της ομάδας μου είχαν και τις δικές τους ζωές. Είχα την τύχη να είμαι σε θέση να προσλάβω και κρατήσω την ομάδα μου πολλά χρόνια. Τα μέλη της ομάδας μου γνωρίζουν την εργασία και τις ευθύνες τους. Έπρεπε να μάθω να τους εμπιστεύομαι ότι θα κάνουν αυτό για το οποίο τους πληρώνω, και να τους αφήνω να το κάνουν.
Πλέον δεν περιφέρομαι στη ρεσεψιόν ρωτώντας συνεχώς το προσωπικό μου αν έκανε αυτό ή εκείνο. Αν ένα μέλος της ομάδας χρειάζεται άδεια, τη χορηγώ χωρίς αμφοβολία, διότι η ομάδα μου κάνει τη δουλειά της σωστά και τους έχω εμπιστοσύνη. Υπάρχουν φορές που τα μέλη της ομάδας μου πρέπει να φέρουν τα παιδιά ή τα εγγόνια τους στο οδοντιατρείο για κάποιον λόγο. Παλιότερα θα είχα αντίρρηση και θα παραπονιόμουν για την παρέμβαση. Σήμερα, τα παιδιά αυτά είναι ευπρόσδεκτα στο οδοντιατρείο και η παρουσία τους με κάνει να χαμογελώ.
Τα μέλη της ομάδας μου φέρνουν τα παιδιά τους στο οδοντιατρείο για να μπορούν να συνεχίζουν να εργάζονται για μένα. Δεν ζητούν άδεια. Δεδομένου ότι η ομάδα μου είναι σα δεύτερη οικογένειά μου, γιατί τα παιδιά τους να μην είναι ευπρόσδεκτα;
Κανονας #5: Θυμησου, ειναι μια επιχειρηση
Θα ήταν ωραίο να μπορούσαμε να σκεφτούμε τη εργασία μας έξω από τα χρήματα. Αλλά πολύ απλά αν τα έξοδά μας ξεπεράσουν τα έσοδά μας, θα πτωχεύσουμε. Πρέπει να έχουμε ένα εγχειρίδιο εργαζομένων για την αντιμετώπιση θεμάτων όπως περιγραφών θέσεων εργασίας, αναμενόμενων ωρών εργασίας, και ότι αφορά στα οφέλη.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αναγνωρίζουμε την ανάγκη για επένδυση σε νέο εξοπλισμό και εκπαίδευση ώστε να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες μας. Επίσης, ο μεγαλύτερος παράγοντας για την παραγωγή κέρδους, είναι να λειτουργείτε αποτελεσματικά. Έχετε μόνο συγκεκριμένο χρόνο μέσα στην ημέρα, οπότε θα πρέπει να τον αξιοποιήσετε στο μέγιστο.
Χρειάζεται να αναλύσετε το πόσο χρόνο θα σας πάρει μία θεραπεία, και να κανονίσετε το ραντεβού αναλόγως. Νομίζω ότι θα εκπλαγείτε από το πόσο χρόνο σπαταλάτε. Μην νομίζετε ότι αυτή είναι μία κρύα υπολογιστική επιχείρηση. Οι ασθενείς θα το εκτιμήσουν αν είστε στην ώρα σας και ολοκληρώσετε τη θεραπεία τους σύντομα. Με αυτόν τον τρόπο θα καταλάβουν ότι δίνετε αξία και στον δικό τους χρόνο.
Κανονας #6: Δεν υπαρχουν κανονες
Θα πρέπει να καθοδηγείστε από τις αρχές και την ηθική σας. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να κάνετε αυτό που θεωρείτε σωστό. Αλλά δεν υπάρχει κανένα κακό στο να μαθαίνεις από τους άλλους. Επίσης, δεν υπάρχει καμία ανάγκη να “επανεφεύρετε τον τροχό”. Εάν έχετε την ευκαιρία να συνάψετε συμφωνία με έναν συνεργάτη η οποία φαίνεται πολλά υποσχόμενη, τότε κάντε το.
Μη βιαστείτε να ανοίξετε μόνοι σας ιδιωτικό οδοντιατρείο. Ενώ σε ένα δικό σας οδοντιατρείο, έχετε το πλεονέκτημα ότι είστε το αφεντικό, αυτό σημαίνει επίσης ότι έχετε την ευθύνη για τα πάντα, από τη φροντίδα του ασθενούς μέχρι το λογαριασμό του νερού. Όταν κάτι πάει στραβά, τότε όλοι θα περιμένουν από εσάς να το λύσετε γιατί “είστε το αφεντικό”.
Οι άνθρωποι συχνά μου λένε πόσο τυχερός είμαι που είμαι αφεντικό του εαυτού μου και ορίζω τις δικές μου ώρες εργασίας. Η πραγματικότητα είναι, ενώ όλα αυτά είναι αλήθεια, ότι εγώ είμαι υπεύθυνος για τους ασθενείς μου, την ομάδα, το εργαστήριο, την οικογένειά μου και τον εαυτό μου. Αυτή η ευθύνη μπορεί να δημιουργήσει μεγάλη ανησυχία και άγχος, καθώς και μεγάλη χαρά.
Η τελευταία συμβουλή μου είναι να βρείτε ανθρώπους με τους οποίους να μοιράζεστε αυτές τις ανησυχίες και τις χαρές. Αν οικοδομήσετε ένα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον στην εργασία και στο σπίτι σας, θα έχετε ένα σύστημα υποστήριξης που θα σας επιτρέψει να πετύχετε.
Πηγή: DentalEconomics.
main οδοντιατρείο οδοντιατρική οδοντίατρος στοματική υγεία
Last modified: July 28, 2022
