Ερευνητές του Πανεπιστημίου Υγείας της Φλόριντα έχουν εντοπίσει ένα νέο στέλεχος βακτηρίων στο στόμα που μπορεί να κρατήσει τα επιβλαβή βακτήρια υπό έλεγχο – και θα μπορούσε να να οδηγήσει στην πρόληψη της τερηδόνας, με τη χρήση προβιοτικών.
Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη ενός συμπληρώματος που οι ασθενείς θα μπορούσαν να λάβουν από το στόμα για την πρόληψη της τερηδόνας.
Ενώ η ανάπτυξη αποτελεσματικών στοματικών προβιοτικών θα απαιτούσε περισσότερη έρευνα, ένας πιθανός υποψήφιος οργανισμός έχει προσδιοριστεί: ένα, προηγουμένως άγνωστο, στέλεχος του Streptococcus, που σήμερα ονομάζεται Α12. Ο Robert Burne, Ph.D., αναπληρωτής διευθυντής για την έρευνα και πρόεδρος του τμήματος της Βιολογίας του Στόματος της Οδοντιατρικής του UF College, και η Marcelle Nascimento, DDS, Ph.D., αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα των Επιστημών Οδοντιατρικής Αποκατάστασης της Οδοντιατρικής του UF College , δημοσίευσαν τα ευρήματα τους στα τέλη του Ιανουαρίου στο περιοδικό Applied and Environmental Microbiology.
Για να διατηρηθεί ένα στόμα υγιές, το στοματικό περιβάλλον πρέπει να έχει σχετικά ουδέτερη χημική σύνθεση, ή ουδέτερο ρΗ. Όταν το περιβάλλον στο στόμα γίνεται πιο όξινο, τερηδόνα ή άλλες διαταραχές μπορεί να αναπτυχθούν, σύμφωνα με τον Burne.
“Σε αυτήν την περίπτωση, τα βακτήρια στα δόντια παράγουν οξύ και το οξύ διαλύει τα δόντια. Είναι απλή χημεία”, δήλωσε ο Burne. «Ενδιαφερθήκαμε λοιπόν για το ποιες δραστηριότητες κρατούν το pH αυξημένο.”
Προηγούμενη έρευνα από τον Burne, τη Nascimento και άλλους διαπίστωσε δύο κύριες ενώσεις που διασπώνται σε αμμωνία, η οποία βοηθά στην εξουδετέρωση των οξέων στο στόμα. Αυτές οι ενώσεις είναι η ουρία, την οποία εκκρίνει ο καθένας στο στόμα, και η αργινίνη, ένα αμινοξύ. Ο Burne και η Nascimento είχαν προηγουμένως διαπιστώσει ότι τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά με λίγη ή καθόλου τερηδόνα διασπούσαν καλύτερα την αργινίνη από ό, τι τα άτομα με τερηδόνα. Οι ερευνητές γνώριζαν τα βακτήρια που είναι υπεύθυνα για την διάσπαση αυτών των ενώσεων, αλλά χρειάζονταν να ερευνήσουν ποια βακτήρια κάνουν καλύτερα αυτή τη διαδικασία, και πώς αυτό αναστέλλει την τερηδόνα. Μέρος της απάντησης είναι το Α12.
Το A12 έχει μια ισχυρή ικανότητα να μάχεται ένα ιδιαίτερα επιβλαβές είδος στρεπτοκοκκικού βακτηρίου που ονομάζεται Streptococcus mutans, το οποίο μεταβολίζει τη ζάχαρη σε γαλακτικό οξύ, συμβάλλει στην δημιουργία όξινων συνθηκών στο στόμα, οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούν τερηδόνα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το UF Α12 όχι μόνο βοηθά στην εξουδετέρωση του οξέος με τον μεταβολισμό αργινίνης στο στόμα, αλλά μπορεί επίσης να σκοτώνει συχνά το βακτήριο Streptococcus mutans.
“Επίσης, αν το Α12 δεν σκοτώνει το Streptococcus mutans, τότε παρεμβαίνει στην ικανότητα του Streptococcus mutans να εκτελεί τις συνήθεις διαδικασίες που χρειάζεται για να προκαλέσει ασθένεια», δήλωσε ο Burne. “Αν αυτά τα δύο αναπτυχθούν μαζί, το Streptococcus mutans δεν αναπτύσσεται πολύ καλά ή δεν σχηματίζει βιοφίλμ, επίσης γνωστό και ως οδοντική πλάκα.”
Η Nascimento, μία κλινική ιατρός, συνέλεξε δείγματα πλάκας για τη μελέτη. Η οδοντική πλάκα είναι μια μάζα από βακτήρια που αναπτύσσονται στην επιφάνεια των δοντιών και μπορούν να συμβάλλουν στο σχηματισμό κοιλοτήτων τερηδόνας. Απομόνωσε πάνω από 2.000 βακτήρια τα οποία οι ερευνητές στη συνέχεια εξέτασαν για να βρουν ποια ταιριάζουν στην περίπτωση.
“Έχουμε χαρακτηρίσει 54 βακτήρια που μεταβολίζουν την αργινίνη.” δήλωσε η Nascimento. “Από αυτά, το Α12 ξεχώρισε γιατί είχε όλες τις ιδιότητες που ψάχναμε σε ένα βακτηριακό στέλεχος το οποίο θα μπορούσε να αποτρέψει τις κοιλότητες της τερηδόνας σε μια προβιοτική εφαρμογή.”
Οι ερευνητές εξέτασαν την αλληλουχία ολόκληρου του γονιδιώματος Α12 και σχεδιάζουν να μετατρέψουν αυτήν την ανακάλυψη σε ένα εργαλείο εντοπισμού για ανθρώπους που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάπτυξη κοιλοτήτων τερηδόνας, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, όπως η διατροφή του ασθενούς καθώς και οι συνήθειες που αφορούν στην στοματική υγιεινή.
“Μπορεί να είμαστε σε θέση να το χρησιμοποιήσουμε αυτό ως εργαλείο αξιολόγησης των κινδύνων,” δήλωσε η Nascimento. “Αν φτάσουμε στο σημείο όπου θα μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι οι άνθρωποι που έχουν περισσότερα βακτήρια αυτού του τύπου που είναι ωφέλιμα για την υγεία του στόματος, διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο για ανάπτυξη κοιλοτήτων, σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν τα ευεργετικά βακτήρια και μπορεί να βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο, αυτός θα μπορούσε να είναι ένας από τους παράγοντες για να υπολογίζουμε τον κίνδυνο ανάπτυξης κοιλοτήτων τερηδόνας.”
Στη συνέχεια, οι ερευνητές ελπίζουν να βρουν περισσότερες περιπτώσεις Α12 σε μεγαλύτερο δείγμα ανθρώπων και να δοκιμάσουν κατά πόσο συνήθη βακτήρια με παρόμοιες ιδιότητες βρίσκονται στο ανθρώπινο στόμα.
Πηγή
main δόντι δόντια οδοντιατρική οδοντίατροι οδοντίατρος στόμα στοματική υγεία τερηδόνα
Last modified: March 15, 2016
